Choroby endokrynologiczne

Choroby endokrynologiczne psów

---

Cukrzyca u psów

Cukrzyca jest przewlekłym schorzeniem metabolicznym charakteryzującym się zaburzeniami równowagi kwasowo-zasadowej, gospodarki węglowodanowej, tłuszczowej, białkowej spowodowanej całkowitym lub względnym niedoborem insuliny.
Insulina jest hormonem produkowanym przez trzustkę. Dzięki temu hormonowi następuje pobieranie glukozy z krwi przez komórki mięśniowe, wątrobowe tłuszczowe. Dzięki temu mechanizmowi organizmowi dostarczana jest energia potrzebna do wszelkich procesów życiowych. Przy zaburzeniu tych mechanizmów następuje występowanie bardzo wysokiego poziomu cukru we krwi i usuwanie go przez nerki. Organizm pozbawiony tego podstawowego źródła energii musi pobierać ją z rozpadu tłuszczu i białka. Powoduje to stopniowe wyniszczenie organizmu. Jednocześnie tworzą się ciała ketonowe - produkty zatruwające zwierzę.

Jakie psy są narażone na cukrzycę?

- obciążone genetycznie
Badania wskazują, że predyspozycje do zachorowania są genetycznie przekazywane potomstwu. Istnieje więc duże prawdopodobieństwo, że pies, którego jeden z rodziców lub dziadków choruje na cukrzycę, też zachoruje w przyszłości.
- starsze
Okazuje się, że starsze psy (powyżej 7-14 lat), częściej chorują na cukrzycę niż szczenięta i psy dorosłe, choć coraz częściej diagnozuje się chorobę u młodszych zwierząt.
- otyłe lub z nadwagą
Psy, których masa ciała jest za wysoka, częściej są narażone na insulinooporność tkanek na hormon.
- nieaktywne fizycznie
Czworonogi mają różną potrzebę aktywności fizycznej. Te, które wolą leżeć na kanapie zamiast wyjść na wieczorny spacer, są bardziej narażone na problemy z nadwagą. Spróbuj urozmaicić codzienny spacer z pupilem. Oprócz smyczy zabierz też nowe zabawki dla psa lub umów się ze znajomym i jego psem na wspólny spacer, by pupile mogły się nawzajem stymulować, jeśli się lubią.
- niekastrowane suczki lub suczki ciężarne
Przyczyną choroby mogą być zaburzenia na tle wydzielania i pracy hormonów płciowych u suczki. Poprawę stanu uzyskuje się zazwyczaj po kastracji lub po porodzie. Suka wymaga regularnych badań w ciąży i monitorowania poziomu cukru w jej krwi.
- leczone preparatami steroidowymi
Schorzenie często diagnozuje się u psów przewlekle leczonych glikokortysteroidami.

Rasy psów ze skłonnością do cukrzycy:

- maltańczyk
- Yorkshire terier
- jamnik
- pudel
- samojed
- shih tzu
- bichon frise

Objawy cukrzycy u psa:

- wzmożone pragnienie;
- zwiększone oddawanie moczu;
- utrata masy ciała;
- zwiększony apetyt;
- słodki, owocowy zapach z jamy ustnej;
- odwodnienie organizmu;
- bolesność w okolicy jamy brzusznej;
- włosy pozbawione blasku, szorstkie z tendencją do przerzedzeń;
- ospałość, niechęć do aktywności fizycznej i zabawy;
- nawracające infekcje skóry i uszu;
- zmętnienie oczu (zaćma).

Nadczynność kory nadnerczy u psów

Nadczynność kory nadnerczy u psów (choroba nazywana również zespołem Cushinga) jest jedną z najczęstszych chorób psów o podłożu endokrynologicznym wynikającą ze zwiększenia stężenia glikokortykosteroidów we krwi na skutek nadprodukcji kortyzolu (główne hormon glikokortykosteroidowy u psów) lub stosowania ich w celach terapeutycznych. W większości przypadków (około 80 % psów z zespołem Cushinga) choroba spowodowana jest przez aktywny hormonalnie guz przysadki (gruczolak przysadki) produkujący hormon adrenokortykotropowy (ACTH).
Zespół Cushinga u psa może rozwijać się miesiącami i latami, okresowo przybierając lub tracąc na sile.

Do objawów ogólnych towarzyszących chorobie Cushinga u psa należą:
- częstsze oddawanie moczu i zwiększone pragnienie.
- wzmożony apetyt
- zmiana sylwetki
- powiększenie wątroby
- apatia
- intensywne dyszenie i sapanie.

Do objawów neurologicznych i mięśniowych obserwowanych przy zespole Cushinga u psa zalicza się:
- miopatię – charakteryzującą się sztywnością kończyn (zazwyczaj miedniczych), która powoduje trudności z poruszaniem się. Pies cierpiący na miopatię zazwyczaj nie zgina kolan i porusza się podskakując,
- otyłość brzuszną
- paraliż części twarzowej,
- nietolerancję upałów,
- apatię i słabość mięśniową.

Do objawów skórnych, które często wskazują na chorobę Cushinga w początkowym jej stadium, należą:
- łysienie,
- cienka skóra,
- utrata elastyczności skóry,
- plamy – przebarwienia barwnikowe,
- trudności w gojeniu się ran.

Dodatkowo przy zespole Cushinga u psa mogą wystąpić problemy z rozrodem. Do najczęstszych objawów można zaliczyć:
- brak lub opóźnienie cieczki;
- zaniknięcie jąder;
- powiększenie łechtaczki, które wynika z nadprodukcji nadnerczowych androgenów.

Nadczynność kory nadnerczy występuje głównie u psów w średnim wieku i starszych. Wyższe ryzyko zachorowań występuje u ras psów takich jak: pudel, jamnik, różne rasy mniejszych terierów (m.in. Yorkshire Terrier, Jack Russell Terrier czy Staffordshire Bull Terrier), beagle, bokser, owczarek niemiecki.

Niedoczynność tarczycy u psów

Niedoczynność tarczycy jest jedną z najczęstszych chorób endokrynologicznych dorosłych psów.
Niedoczynność tarczycy u psa, czyli inaczej hipotyroidyzm, to choroba metaboliczna, którą powoduje niedobór hormonów tarczycy. Bezpośrednią przyczyną tego typu zaburzeń jest niedostateczna produkcja lub zaburzenia wydzielania hormonów tarczycowych. Chora tarczyca u psa, przez specyfikę swojego działania, pośrednio upośledza działanie całego organizmu. Hormony tarczycy, czyli T4 (tyroksyna) i T3 (trójjodotyronina) są niezbędne do prawidłowego wzrostu i rozwoju organizmu, regulują funkcjonowanie skóry oraz są odpowiedzialne za aktywność metaboliczną komórek organizmu. Pierwotna niedoczynność tarczycy występuje głównie u psów w średnim wieku.

Objawy niedoczynności tarczycy
Niedoczynność tarczycy u psa to choroba, której objawy pojawiają się najczęściej w okolicach 4-6 roku życia. Głównym efektem niedoboru hormonów tarczycowych jest zmniejszenie metabolizmu, tym samym najprostszymi do zaobserwowania objawami są właśnie te związane z metabolizmem.
Należą do nich:
- przybieranie na wadze, mimo zbilansowanej diety, i idąca za tym otyłość oraz jej skutki,
- brak energii i zainteresowania otoczeniem,
- spowolnienie.
Inne objawy to:
- objawy skórne w postaci wyłysień, w szczególności na tułowiu i końcówce ogona, przebarwień, łojotoku i łuszczycy.

Możemy też zaobserwować objawy ze strony układu sercowo-naczyniowego spowodowane zmniejszoną kurczliwością serca. Należą do nich bradykardia, czyli spowolnione bicie serca, oraz jego niewydolność. Spada ponadto tolerancja psa na zimno, zaczyna się trząść. W parze z niedoczynnością tarczycy u psa często idą: zaburzenie popędu płciowego, bezpłodność, brak rui i zanik jąder.

Nie stwierdza się predylekcji płciowej względem występowania tej choroby, choć uważa się, że podwyższone ryzyko rozwoju tej choroby występuje u sterylizowanych suk. Niedoczynność tarczycy występuje u psów wszystkich ras, jednakże choroba stwierdzana jest częściej u psów ras takich jak Golden Retriever, spaniele, teriery, dobermany, setery oraz psy innych dużych ras.