Choroby endokrynologiczne
-
Przychodnia Weterynaryjna Morawscy
Podkowa Leśna, ul. Bukowa 27
-
Choroby endokrynologiczne psów
Cukrzyca u psów
Cukrzyca jest przewlekłym schorzeniem metabolicznym charakteryzującym się zaburzeniami równowagi kwasowo-zasadowej, gospodarki węglowodanowej, tłuszczowej, białkowej spowodowanej całkowitym lub względnym niedoborem insuliny.
Insulina jest hormonem produkowanym przez trzustkę. Dzięki temu hormonowi następuje pobieranie glukozy z krwi przez komórki mięśniowe, wątrobowe tłuszczowe. Dzięki temu mechanizmowi organizmowi dostarczana jest energia potrzebna do wszelkich procesów życiowych. Przy zaburzeniu tych mechanizmów następuje występowanie bardzo wysokiego poziomu cukru we krwi i usuwanie go przez nerki. Organizm pozbawiony tego podstawowego źródła energii musi pobierać ją z rozpadu tłuszczu i białka. Powoduje to stopniowe wyniszczenie organizmu. Jednocześnie tworzą się ciała ketonowe - produkty zatruwające zwierzę.Jakie psy są narażone na cukrzycę?
- obciążone genetycznie
Badania wskazują, że predyspozycje do zachorowania są genetycznie przekazywane potomstwu. Istnieje więc duże prawdopodobieństwo, że pies, którego jeden z rodziców lub dziadków choruje na cukrzycę, też zachoruje w przyszłości.
- starsze
Okazuje się, że starsze psy (powyżej 7-14 lat), częściej chorują na cukrzycę niż szczenięta i psy dorosłe, choć coraz częściej diagnozuje się chorobę u młodszych zwierząt.
- otyłe lub z nadwagą
Psy, których masa ciała jest za wysoka, częściej są narażone na insulinooporność tkanek na hormon.
- nieaktywne fizycznie
Czworonogi mają różną potrzebę aktywności fizycznej. Te, które wolą leżeć na kanapie zamiast wyjść na wieczorny spacer, są bardziej narażone na problemy z nadwagą. Spróbuj urozmaicić codzienny spacer z pupilem. Oprócz smyczy zabierz też nowe zabawki dla psa lub umów się ze znajomym i jego psem na wspólny spacer, by pupile mogły się nawzajem stymulować, jeśli się lubią.
- niekastrowane suczki lub suczki ciężarne
Przyczyną choroby mogą być zaburzenia na tle wydzielania i pracy hormonów płciowych u suczki. Poprawę stanu uzyskuje się zazwyczaj po kastracji lub po porodzie. Suka wymaga regularnych badań w ciąży i monitorowania poziomu cukru w jej krwi.
- leczone preparatami steroidowymi
Schorzenie często diagnozuje się u psów przewlekle leczonych glikokortysteroidami.Rasy psów ze skłonnością do cukrzycy:
- maltańczyk
- Yorkshire terier
- jamnik
- pudel
- samojed
- shih tzu
- bichon friseObjawy cukrzycy u psa:
- wzmożone pragnienie;
- zwiększone oddawanie moczu;
- utrata masy ciała;
- zwiększony apetyt;
- słodki, owocowy zapach z jamy ustnej;
- odwodnienie organizmu;
- bolesność w okolicy jamy brzusznej;
- włosy pozbawione blasku, szorstkie z tendencją do przerzedzeń;
- ospałość, niechęć do aktywności fizycznej i zabawy;
- nawracające infekcje skóry i uszu;
- zmętnienie oczu (zaćma).
Nadczynność kory nadnerczy u psów
Nadczynność kory nadnerczy u psów (choroba nazywana również zespołem Cushinga) jest jedną z najczęstszych chorób psów o podłożu endokrynologicznym wynikającą ze zwiększenia stężenia glikokortykosteroidów we krwi na skutek nadprodukcji kortyzolu (główne hormon glikokortykosteroidowy u psów) lub stosowania ich w celach terapeutycznych. W większości przypadków (około 80 % psów z zespołem Cushinga) choroba spowodowana jest przez aktywny hormonalnie guz przysadki (gruczolak przysadki) produkujący hormon adrenokortykotropowy (ACTH).
Zespół Cushinga u psa może rozwijać się miesiącami i latami, okresowo przybierając lub tracąc na sile.
Do objawów ogólnych towarzyszących chorobie Cushinga u psa należą:
- częstsze oddawanie moczu i zwiększone pragnienie.
- wzmożony apetyt
- zmiana sylwetki
- powiększenie wątroby
- apatia
- intensywne dyszenie i sapanie.Do objawów neurologicznych i mięśniowych obserwowanych przy zespole Cushinga u psa zalicza się:
- miopatię – charakteryzującą się sztywnością kończyn (zazwyczaj miedniczych), która powoduje trudności z poruszaniem się. Pies cierpiący na miopatię zazwyczaj nie zgina kolan i porusza się podskakując,
- otyłość brzuszną
- paraliż części twarzowej,
- nietolerancję upałów,
- apatię i słabość mięśniową.Do objawów skórnych, które często wskazują na chorobę Cushinga w początkowym jej stadium, należą:
- łysienie,
- cienka skóra,
- utrata elastyczności skóry,
- plamy – przebarwienia barwnikowe,
- trudności w gojeniu się ran.Dodatkowo przy zespole Cushinga u psa mogą wystąpić problemy z rozrodem. Do najczęstszych objawów można zaliczyć:
- brak lub opóźnienie cieczki;
- zaniknięcie jąder;
- powiększenie łechtaczki, które wynika z nadprodukcji nadnerczowych androgenów.Nadczynność kory nadnerczy występuje głównie u psów w średnim wieku i starszych. Wyższe ryzyko zachorowań występuje u ras psów takich jak: pudel, jamnik, różne rasy mniejszych terierów (m.in. Yorkshire Terrier, Jack Russell Terrier czy Staffordshire Bull Terrier), beagle, bokser, owczarek niemiecki.
Niedoczynność tarczycy u psówNiedoczynność tarczycy jest jedną z najczęstszych chorób endokrynologicznych dorosłych psów.
Niedoczynność tarczycy u psa, czyli inaczej hipotyroidyzm, to choroba metaboliczna, którą powoduje niedobór hormonów tarczycy. Bezpośrednią przyczyną tego typu zaburzeń jest niedostateczna produkcja lub zaburzenia wydzielania hormonów tarczycowych. Chora tarczyca u psa, przez specyfikę swojego działania, pośrednio upośledza działanie całego organizmu. Hormony tarczycy, czyli T4 (tyroksyna) i T3 (trójjodotyronina) są niezbędne do prawidłowego wzrostu i rozwoju organizmu, regulują funkcjonowanie skóry oraz są odpowiedzialne za aktywność metaboliczną komórek organizmu. Pierwotna niedoczynność tarczycy występuje głównie u psów w średnim wieku.Objawy niedoczynności tarczycy
Niedoczynność tarczycy u psa to choroba, której objawy pojawiają się najczęściej w okolicach 4-6 roku życia. Głównym efektem niedoboru hormonów tarczycowych jest zmniejszenie metabolizmu, tym samym najprostszymi do zaobserwowania objawami są właśnie te związane z metabolizmem.
Należą do nich:
- przybieranie na wadze, mimo zbilansowanej diety, i idąca za tym otyłość oraz jej skutki,
- brak energii i zainteresowania otoczeniem,
- spowolnienie.
Inne objawy to:
- objawy skórne w postaci wyłysień, w szczególności na tułowiu i końcówce ogona, przebarwień, łojotoku i łuszczycy.Możemy też zaobserwować objawy ze strony układu sercowo-naczyniowego spowodowane zmniejszoną kurczliwością serca. Należą do nich bradykardia, czyli spowolnione bicie serca, oraz jego niewydolność. Spada ponadto tolerancja psa na zimno, zaczyna się trząść. W parze z niedoczynnością tarczycy u psa często idą: zaburzenie popędu płciowego, bezpłodność, brak rui i zanik jąder.
Nie stwierdza się predylekcji płciowej względem występowania tej choroby, choć uważa się, że podwyższone ryzyko rozwoju tej choroby występuje u sterylizowanych suk. Niedoczynność tarczycy występuje u psów wszystkich ras, jednakże choroba stwierdzana jest częściej u psów ras takich jak Golden Retriever, spaniele, teriery, dobermany, setery oraz psy innych dużych ras.
-
Choroby endokrynologiczne kotów
Cukrzyca u kotów
Jedną z częstszych chorób endokrynologicznych u kotów jest cukrzyca (występuje głównie u kotów w średnim wieku i starszych). Większość przypadków cukrzycy u tych zwierząt odpowiada cukrzycy typu 2 u ludzi (80-95 % przypadków cukrzycy u kotów).
Inne typy cukrzycy u kotów występują rzadko. Wtórnie cukrzyca u tego gatunku zwierząt może być spowodowana:
- zapaleniem trzustki lub raka trzustki
- indukowanej w przebiegu innych chorób (akromegalia, nadczynność tarczycy, nadczynność kory nadnerczy)
Zaburzenia te prowadzą powodują obniżenie wydzielania insuliny bądź wzrost oporności tkanek na działanie tego hormonu.Cukrzyca u kota – objawy
Objawy cukrzycy u kota czasem trudno zauważyć. Koty nie lubią pokazywać, co czują. Jednak wprawne oko właściciela może zauważyć, co się dzieje, zanim objawy staną się poważnym problemem.
Najpowszechniejsze objawy cukrzycy, na które należy zwrócić uwagę, to:
- zwiększone pragnienie,
- zwiększona intensywność oddawania moczu,
- zwiększony głód,
- spadek masy ciała, mimo że kot je tyle samo, co zawsze,
Stan i wygląd sierści pogarszają się, przez co kot nie wygląda tak zdrowo jak kiedyś.Jeśli twój kot ma cukrzycę, jego mocz będzie zawierał więcej cukru niż zwykle. Może to doprowadzić do nawracających infekcji dróg moczowych. Jeśli kot często na nie zapada, lekarz weterynarii może przeprowadzić badanie pod kątem cukrzycy.
Niektóre z tych objawów mogą też świadczyć o innych kocich chorobach, więc zawsze konsultuj się z naszymi doświadczonymi lekarzami weterynarii w Podkowie Leśnej.Czynnikami ryzyka cukrzycy u kotów są:
- otyłość,
- niewychodzenie z domu i zmniejszona aktywność fizyczna,
- wiek, kastrowane samce, stres, dieta wysokotłuszczowa i/lub wysokowęglowodanowa.Ponadto, rasami kotów predysponowanymi do rozwoju cukrzycy są: Maine Coon, kot burmski, rosyjski niebieski, kot syjamski oraz koty długowłose.
Nadczynność tarczycy u kotów
Nadczynność tarczycy jest jedną z najczęściej występujących u kotów chorób endokrynologicznych (występuje głównie u kotów w średnim wieku i starszych). Rozwój choroby wynika z nadprodukcji i zwiększonego wydzielania hormonów tarczycy takich jak tyroksyna (tetrajodotyronina; T4) i trójjodotyronina (T3) przez wole guzkowe nadczynne.
Nadczynność tarczycy u kota - objawy
Najczęstszymi objawami występującymi przy tym schorzeniu są:
- wzmożony apetyt i równocześnie występujący, stopniowy, zauważalny spadek masy ciała,
- bardzo często, zarówno w domu, jak i w lecznicy (częściej), obserwowane są niepokój i zdenerwowanie, nasilające się podczas stresu,
- koty zwykle są wychudzone, wystraszone, z matową, nastroszoną sierścią, ale bez wyłysień, w starszym wieku,
-oprócz nadpobudliwości, drażliwości i agresji, mogą także występować ataki drgawkowe i otępienie,
- koty z nadczynnością tarczycy szukają chłodnych miejsc,
- dosyć często możemy zaobserwować poliurię wzmożone oddawanie moczu i polidypsję - wzmożone pragnienie,
- objawy ze strony układu sercowo-naczyniowego: nadciśnienie tętnicze, częstoskurcz, zaburzenie rytmu serca, aż do niewydolności serca włącznie, są również spotykane.Jest to schorzenie głównie kotów geriatrycznych, które występuje najczęściej powyżej 10 roku życia (średni wiek 12-13 lat). Brak predyspozycji rasowych (choć koty syjamskie i himalajskie są względnie odporne). Również płeć nie ma wpływu na występowanie choroby.
W naszej przychodni weterynaryjnej położonej w Podkowie Leśnej - oznaczenie poziomu hormonów wykonujemy w laboratorium na miejscu.